En son baby shower yazım da bunda sonra sık sık yazıcam sözünü kendime vermiştim.. Ama minik bir önceliğim vardı yazmaktan beni alıkoyan..
Hem güzel hem yorucu hem ne yapacağımı bilemez bir halde çok hızlı geçti zaman. Kimi zaman annelik ağır bastı önceliğim miniğim Alyam oldu kimi zaman ilk gözağrım büyüğüm Asyam oldu. Kimi eşim, kimi işim, kimi ailem ,kimi arkadaşlarım, kimi de kendim :)))) Günler geçtikçe düzenimiz oturdu.. Çok şükür ..
Zaman hızlı geçti ama yaşarken bu zaman da aklıma gelmeyecek zor sınavlarda yaşadım.. yaşadık..
Allah sağlıkla sınamasın denir ya, ne çok söyledim bunu bilmiyorum... Bir de sanırım en çok en çok söylediğim '' Allah'ım aklımı koru... ''
Elbete bir şekil de hayatımız da bir çok sınavlar veriyoruz yaşadığımız her an da hem de..
ZAMAN.. SABIR..ve ŞÜKÜR ile de geçiyor hiç geçmeyecek sandığımız her şey..
Yaşadım..Gördüm.. ve Öğrendim..
Tek isteğim huzur ve mutluluk.. En başta sağlık tabi söylemeye gerek bile yok..
Yaşadığım bu günlerden sonra farkettim ki ben kendimi unutmuşum. Önceliğim başkalarının mutluluğu olmuş hep,ben kendimi kaçırmışım resmen :))
Yaptığım tüm iyi niyetli yaklaşımlarım herkes mutlu olsun çabalarım hatta fedakarlıklarım hiç anlaşılmamış.. Anlaşılmamış olmak günün sonun da kendimle bir iç hesaplaşmaya döndü ben de .. Yapılan tüm iyi niyetli o çabaların görülmemesi hatta yok sayılması bir balyoz gibi indi hayatıma.. Benim empati yaptıklarımın herkese empati yaparken bir tek bana yapmaması hiç adil değildi elbet..
Ve ben durup şöööööyle bir hayatıma tepeden kuş bakışı bakınca gördüm tabloyu :)))
Kendimi gördüm :)))))
Kendime yaptığım kötülüğü gördüm..
Sonra da önce ben demeyi öğrendim galiba :)))
Küçük mutlu bir dünya yarattım kendime..
Azaldım...
Önceliklerimi değiştirdim..
Hayatım da deli gibi koştururken her şeye herkese yetişmeye çalışırken kaçırdıklarımı gördüm farkına bile varamadığım anları ...
Şimdi düşününce sanki Alya bana bir dur demişti .. Tüm deli koşturmacalara ..
''Heyy ben geliyorum..''
''Hayatını yeniden şekillendir..'' :))) diye.
Alya ya hamileyken ama daha hamileliğimi öğrenmeden önce bir durmuştum aslında .. Hani kafa bi milyon olur neyi nereye koyacağını bilemezsin kimseye hiç bir şeye yetişemezsin ya öyle bir durum.. ''Bir süre çalışmak istemiyorum gerçekten belki bir hafta hiç bir şey yapmak istemiyorum, durmak istiyorum'' diye söyleniyordum.. Sömestr tatili ilaç gibi gelmiş Bursa 'da anne evinde işlerden hayat koşturmcasından her şeyden biraz uzaklaşmış, biraz sakin zaman geçirmiştim. Hatta o hafta gerçekten hiç yapmadığım bir şeyi yapmaya başlamış internetten bir hint dizisi izlemiştim hem de kilitlenmiş vaziyette. Kısalar zaten 20 dakika arka arkaya 3-4 bölüm kafam dağılsın öylesine vakit geçsin bakayım derken gerçekten severek izlediğim bir dizinin müptelası olmuştum tahmin etmişssinizdir önceki yazımı okuduysanız ..IPKKND tabiyki :)))) eğlenceli vakit geçirmiştim kafamı dağıtmıştım.. İyi gelmişti.
Alya 'nın bize süpriz yapması gerçekten hayatımın değişmeye başlamasıydı belki de ama ben daha bu kadar farkına varmamıştım..
Şimdi 2 güzel kızım var.. çok şükür.. geçekten çok şükür.
(deli gibi eğleniyoruz kızlarla hatta 5 dk. önce yazıyı bırakmak zorunda kaldım bir saklambaç oynadık ve geldim :))))) )
Kendi öğrendiklerimle ,onların minik kalpleriyle bana öğrettikleriyle hayata daha farklı bakabiliyorum artık..
Her gün yeni bir başlangıç..
Her gün yeni bir sayfa.. biliyorum..
Mutlu bir hayat için güzel anılar biriktiriyorum..
Küçük anları görüyorum kaçırmıyorum devleştiriyorum onları..
Gerçekten küçük mutluluklar bir bakmışız büyük mutluluklar olabiliyor. .
ve gerçekten sadece bakmak değil görebilmek gerekiyormuş.
Umarım herkes hayatında ki insanların çabalarını iyi niyetlerini gerçekten görüp değerini bilir , kırmadan ve dökmeden..
Ben daha farkındayım hayatımın ve elimden öylesine akıp gitmesine izin vermiyorum artık,
daha fazla kendimi düşünüyorum..
Siz de öyle yapın..
İzin vermeyin tad tuz kaçıranlara ;)))
Ağzınızın tadı hiç kaçmasın.. Tadı tuzu hep yerin de olsun..
Sevgiyle Şermin
Hiç yorum yok